In Memoriam Doortje 6-10-2007 18-2-2010

Gisteren is helaas onze lieve doortje overleden. Voor een sluierstaart was ze enorm groot geworden en spreken we dus van een groot verlies. Jammer, waarschijnlijk te veel water in één keer vervangen, goudvissen zijn nogal gevoelig...

De kinderen waren erg van streek. Ik geloof dat ze wel een half uur lang gehuild hebben. Sneu he... Na het maken van een mooie tekening voor Doortje, grafje bezoeken en nog meer huilen waren ze er weer een beetje overheen.

De dagen ervoor dreef ze al op haar kop. Het zag er niet uit natuurlijk, zo'n dikke sluierstaart op zijn kop. Ik heb nog doperwten voor haar gekookt, ziekenboeg ingericht, warm water gegeven. Antibiotica en zout water, alle trucs die ik op Google kon vinden, maar helaas. Het mocht niet baten.

Rosa wil geen vis meer. Liever een konijn. Maar ja, ik vind eigenlijk goudvissen al een hele klus naast 3 kids... Wat is dat toch dat kinderen zo graag een huisdier willen? Is een knuffel niet genoeg?

Na de vakantie gaan we gewoon Doortje 2 kopen. Eentje die er precies op lijkt. Maar ja, ze zal toch stukken kleiner zijn ben ik bang!

Valentijn produktie

Gisteren stond in het teken van Valentijn. Allereerst al in de kerk, de voorganger vertelde ons het verhaal van Valentinus. Mooi verhaal, dus ik plak even het verhaal hieronder.

Volgens het verhaal kwam een cipier (of de stadhouder van Rome) bij de toen al in de gevangenis zittende Valentijn met het verzoek zijn blinde dochter te genezen. Valentijn zorgde voor een geneesmiddel, maar dat werkte niet. Op de dag van zijn onthoofding probeerde de vader van het meisje nog wanhopig het vonnis tegen te gaan, maar tevergeefs. Na Valentijns terechtstelling ontving het meisje een klein briefje van Valentijn, waaruit een gele bloem viel (als mensen hem om raad vroegen gaf hij hen een bloem, vandaar de bloemengroet op Valentijnsdag). Op het briefje stond 'Van Valentinus' en direct kon ze weer zien. Volgens de legende werd de vader daarna bekeerd tot het christendom.

Nu ik het verhaal erbij ken is Valentijnsdag toch aanmerkelijk in achting gestegen ;-) Normaliter ben ik niet zo van de commercie.

Gelukkig stond ook gisteren niet in het teken van commercie, maar van allerlei mooie werkstukjes, lieve briefjes van de kinderen en mooie tekeningen. Het was een mooie saamhorige gezinsdag, wat heerlijk!

De werkjes van de kerkdienst (let niet op de ramen!):


















Prachtige tekening van Hendrik:
























Een wolprikwerkje van Annemijn:
























En mijn eigen pimp je IKEA mok project:

Daarmee komen we de week wel weer door!

taart voor Floor

Samen met Floor, die 9 werd heb ik deze taart gemaakt. Ze heeft zelf het ontwerp gemaakt, leuk he!
Haar hobbies zijn hockey én musical, een bijzondere combinatie. Samen met lekker glitter en glim een 'schitterend' resultaat.

Er gaan al steeds meer mensen praten over een workshop taarten maken op school. Ik zal er eens over gaan denken. Het is wel veel werk, kapsels bakken en megaveel botercreme mixen. Maar leuk is het natuurlijk wel!

Mocht je zelf aan de slag willen: kijk eens op http://www.deleukstetaarten.nl/ voor een forum én een superwebwinkel.

Goedgekeurd en diploma A

Vandaag zijn we weer met Rosa naar Leiden getogen. Rosa, nu 8 jaar, is behandeld voor leukemie toen ze anderhalf jaar oud was. Vanwege die behandeling zitten we nu met haar toch wel zo'n 6 keer per jaar in het ziekenhuis om in de gaten te houden of er geen late effecten zijn van de intensieve chemotherapie.

Met zo'n bezoekje aan Leiden zijn we wel een hele ochtend zoet. Eerst naar de trein lopen, want het had weer gesneeuwd. Nog nooit zo'n winterse winter meegemaakt! Dan de trein in. Rosa geniet nog van kiezen of ze boven of onder gaat zitten in de dubbeldekker. Heerlijk is dat, die kleine geneugten. En dan lekker naar buiten kijken hoe de sneeuw het landschap had verander in een witte wonderwereld. Met je neus tegen de ruiten!

Bij het uitstappen in Leiden sneeuwde het grote vlokken. Samen hebben we gekeken hoe mooi zo'n sneeuwvlok er uit ziet op een handschoen. Prachtig echte kristalletjes konden we zien. Rosa heeft ook in de klas mooie kristallen gemaakt voor op het raam, dat sloot dus mooi aan bij haar beleving.

We troffen een andere, maar aardige dokter aan die verheugd constateerde dat het heel goed gaat met Rosa. Dat is natuurlijk ook zo, we tellen onze zegeningen. Daarna heeft Rosa voor het eerst een long-functie test gedaan. Dat is helemaal niet eenvoudig. Haar neefjes met CF (taalslijmziekte) hebben dat moeilijke karweitje natuurlijk al vaker gedaan, daar kon ze mooi even aan denken. Gelukkig kreeg ze het voor elkaar om precies in- en uit te ademen op het goede moment. De test was dus geslaagd. We horen over twee weken de officiele uitslag van de resultaten, maar ik verwacht geen gekke dingen. Rosa vond het nog wel vervelend dat ze een vingerprikje moest. Dat blijft ze altijd vervelend vinden. Achteraf valt het natuurlijk weer mee. Na afloop werd ze verrast met leuke kleine cadeautjes. Altijd leuk!

We waren ongeveer gelijk met de andere kinderen weer thuis. Dit keer zijn er geen vriendjes of vriendinnetjes meegekomen en hadden we een rustige middag. Al vliegt de middag voorbij met offertes schrijven voor ons huisje, een potje kolonisten van Catan Junior, fruit en drinken aanslepen en zelf nog even zang studeren.

Ten slot nog even een foto van Rosa die een week geleden haar A-diploma heeft gehaald. Hendrik moet nog even doorzwemmen, maar ook daar gaat het vast niet lang meer duren!